De revelatie van het huidige Global Champions seizoen heet Claire Z. Op haar elf jaar vond ze de regelmaat en maturiteit, waaraan het haar voordien nog ontbrak. Beloftevol was ze altijd, maar de weg naar de top was een heuvelig parcours en kostte tijd. Teveel tijd voor velen. Het engelengeduld en onverstoorbare geloof van Pieter Devos, bracht Claire Z naar de schijnwerpers. Van de negen rondjes in het GCT-circuit, legde ze er zeven foutloos af, met een vijfde plaats in Doha, winst in Mexico en een overwinning in de idyllische Grand Prix van Miami. Claire Z is ‘hot and booming’. 2019 is nu al haar jaar. Ze stond op uit de massa en profileerde zich op het strand van Miami Beach tot de nieuwste it-girl die iedereen het nakijken geeft.
Ralph & Anita Wansart: “De topper uit onze fokkerij”
In Recht, vlakbij Saint-Vith in het oosten van België, vinden we de fokkerij van Ralph Wansart en zijn vrouw Anita. Elf jaar geleden werd er bij hun een merrieveulentje geboren dat de naam Claire Z kreeg. “Een veulen zoals zo velen”, maar ondertussen behoort diezelfde Claire Z tot de happy few die zegeviert in vijfsterren GP’s. Dit is het levensverhaal over hoe een koppel, dat oorspronkelijk niets van de fokkerij kende, erin slaagt om topsportpaarden te fokken.
Professioneel is Ralph transporteur van allerlei houtsoorten. In zijn vrije tijd staan paarden centraal, een liefde die hij meekreeg van zijn vader. “Thuis hadden we pony’s en paarden, waarmee we reden. Springen heb ik nooit gedaan. Het liefst ging ik wandelen in de bossen. Ik ben 62 en tot vorig jaar reed ik nog. Mijn wandelpaard werd te oud.” Van kindsbeen af was het Ralph zijn droom om zelf paarden te fokken. “Ik heb altijd een voorliefde gehad voor de fokkerij, maar wanneer we trouwden was er geen geld om ermee te beginnen. Als je goede veulens wil fokken, dan moet je ook de middelen hebben. In die tijd hadden we louter twee wandelpaarden.”
Het begon allemaal met… Cori
Enkele jaren later, in ’94, kwam de Holsteiner merrie Cori op het pad van Ralph en Anita. De start van alles… “Destijds ging ik vaak naar de hengstenkeuringen van het Holsteiner Verband. Ik kende iemand die er werkte en vertelde hem dat ik graag een eigen fokkerij wilde starten. We spraken af dat hij me zou bellen wanneer hij een uitzonderlijke merrie wist staan.” Zonder tijdsdruk kreeg Ralph een poos later telefoon. De man had een merrieveulen gevonden met het perfecte papier. Ze werd verkocht omdat ze aan de kleine kant was. “Dat was Cori, een dochter van Calando I uit Vanessa III (Landgraf I), lijn 474A. Ik kende niets van haar pedigree, lacht Ralph, en kocht haar aan de telefoon zonder haar te zien. Cori werd puur op vertrouwen gekocht. Het verliep allemaal heel gemoedelijk, waarbij ik de garantie kreeg dat mijn vriend haar zou terugnemen als Cori effectief te klein zou blijven.”
Bij haar aankomst in de Oostkantons was Cori 1,5 jaar. “Ze was een magnifiek mooie merrie, echt om door een ringetje te halen, maar inderdaad te klein. Het was afwachten of Cori uiteindelijk toch voldoende maat zou krijgen. Elke twee maanden dacht ik: mmm ze komt er niet”, blikt Ralph al lachend terug. 1.58m werd het uiteindelijke verdicht. “Op haar drie jaar belde ik opnieuw naar mijn vriend van het Holsteiner Verband. Zoals afgesproken, mocht ik haar terugbrengen, maar ik wilde graag nog een veulen uit haar fokken. Opnieuw was dat geen probleem.” Cori werd gedekt van Coronado en Colessa Z, de moeder van Claire Z, werd geboren. Het was een groot veulen en Cori is nooit meer vertrokken.
“De kleine Cori is ons grote geluk geweest. We konden haar enkel en alleen kopen omdat ze zo klein was en ze heeft ons uitsluitend grote veulens gegeven. Cori is ondertussen 26 en is nog steeds even gezond en gracieus als voorheen. Sinds twee jaar fokken we niet meer met haar en loopt ze samen met de veulens in de weide. Cori is hun nanny en dat gaat supergoed. Die jaarlingen leren veel sneller met de begeleiding van een oude merrie.”
Wat is een goed paard?
Ralph wist al heel zijn leven dat hij ooit veulens wilde fokken en met Cori werden die toekomstplannen omgezet naar de realiteit. Al was dit als leek geen evidentie. “Een vriend van me was dierenarts en fokte zelf al jaren paarden. In het begin vergezelde ik hem telkens naar veulenpresentaties en hengstenkeuringen. Ik moest het allemaal leren. Wat is een goed paard qua model? Ik had er absoluut geen idee van”, geeft Ralph grif toe.
Gaandeweg verruimde Ralph zijn kennis en gaf hij zijn eigen fokkerij vorm. Al verliep de start niet zonder enige tegenslag. “Na Colessa Z, werd het tweede veulen van Cori te vroeg geboren en stierf het bij de geboorte. Colessa Z is vier jaar geleden ook gestorven. Ze werd doodgebliksemd. Dat was verschrikkelijk! Ze was slechts enkele weken eerder moeder geworden van Zara de Poteau Z (VDL Zirocco Blue) en was opnieuw dragend van For Pleasure. Zara heeft toen een pleegmoeder gekregen die haar gelukkig meteen accepteerde.”
De keuze voor Z
Meteen vanaf hun eerste veulentje, kozen Ralph en Anita ervoor om hun veulens in te schrijven bij Zangersheide. “Aangezien Cori een Holsteiner merrie is, zou het logisch geweest zijn moesten we haar veulens ook ingeschreven hebben bij het Holsteiner Verband. Toch was dat voor ons niet ideaal omdat het Holsteiner Verband een heel gesloten stamboek is. We wilden eender welke hengst kunnen nemen en kozen daarom voor Studbook Zangersheide.”
Ook op het Z-Festival zijn Ralph en Anita graag geziene gasten. Ze hadden er al drie kampioenenveulens en via de Z Quality Auction werden meerdere veulens van hen verkocht. “We selecteren jaarlijks een aantal veulens voor het Z-Festival, maar het is en blijft een momentopname, waarin alles perfect moet lopen. We haalden een paar keren de eerste plaats, maar hebben evenzeer al veulens gehad die zich op dat moment net niet goed toonden. Dat is het risico.”
Bewezen hengsten
Ten huize Wansart wordt er per definitie gekozen voor bewezen dekhengsten. Al nemen ze af en toe eens een risico met een jongere hengst wanneer die hen volledig overtuigt. “Welke hengst het uiteindelijk wordt, beslissen mijn vrouw en ik samen en meestal komen we goed overeen”, grapt Ralph. “Via televisie volgen we de sport op de voet, waarbij Anita een lijst bijhoudt met onze favoriete dekhengsten en hun pedigree. Hieruit maken we dan een keuze, al gebeurt het natuurlijk ook dat we op het laatste moment toch nog wisselen. (lacht) Voor dit jaar staan Aktion Pur Z, Dominator Z, Comme Il Faut en Toulon al vast.”
Paradepaardjes
Caramouche Z (Caretano Z), Berlino Z (Berlin) en Claire Z (Clearway) zijn drie paarden die Ralph en Anita fokten en ondertussen 1.60m springen. “We hebben er meerdere die 1.50m springen, wat zeker niet slecht is, maar 1.60m is toch een ander paar mouwen. En tussen meedoen en winnen is er ook nog een wereld van verschil. Een Global Champions Tour GP winnen dat is zoals de Formule 1, het allerhoogste. Een uitzonderlijk paard zoals Claire Z fok je niet vaak. We hebben veel jonge paarden, maar of er zo nog eentje tussen zit, kan ik niet zeggen. Claire Z is de absolute topper van onze fokkerij.”
De verkoop van Claire Z
“Claire Z was een mooi merrieveulen, maar eentje zoals de rest. Hoe ze uiteindelijk verkocht werd, is best een grappig verhaal. Een goede vriendin uit de paardenclub die een dorp verder woont, wou al langer een merrieveulen uit onze fokkerij. Ze vroeg om Claire Z te kopen, maar ik hield de boot af. Paarden verkopen tussen vrienden is niet simpel. Wat is de prijs voor een vriendin? En wat als het tegenvalt, wat doe je dan? Nee, dat zag ik niet zitten. Zoiets kan een vriendschap breken. Dus we verkochten Claire niet en namen haar mee naar het Z-Festival, waar ze 13e eindigde en uitgekozen werd voor de Z Quality Auction. Claire werd er verkocht voor € 9.500 aan… Paula, onze vriendin. Waarop ze me antwoordde: Nu kan je niets zeggen, want jij hebt je prijs en ik mijn veulen.” (lacht)
Een paar jaren later kwamen René Poels en zijn schoonzoon Pieter Devos bij ons thuis kijken naar een veulen. We kennen elkaar via Caramouche Z, die als driejarige Belgisch kampioen werd in Gesves en later gereden werd door Pieter zijn vrouw Caroline. Nadien werd Caramouche verkocht naar Tsjechië. René wist dat ik een Arko III-veulen had uit Colessa Z, de moeder van Caramouche Z en Claire Z. Hij wilde het veulen kopen en polste terwijl naar zijn halfzus Claire Z. Ze stond niet veel verder in de weide, dus ik belde naar Paula of we mochten komen kijken. Dat ging. René en Pieter lieten Claire een paar sprongen maken in vrijheid en het was meteen in kannen en kruiken.
Emotionele overwinningen
“De resultaten die Claire Z bij elkaar springt zijn ronduit fantastisch. We volgen al haar wedstrijden via tv, ook al moeten we er midden in de nacht voor opstaan. Natuurlijk was dat heel emotioneel voor ons toen ze in Miami won! Het blijft altijd ons ‘kindje’, vertelt Ralph fier. “Sommige mensen zeggen me: je hebt Claire te vroeg verkocht. Ik vind van niet. Uit alle veulens die we verkochten, heeft Claire net geluk gehad. Als ze bij ons gebleven was, zouden we nu niet over haar spreken. Een goed paard moet ook de juiste ruiter krijgen om zich te kunnen ontplooien.”
Pieter Devos: “Het was de kunst om Claire’s temperament te temperen”
Gekocht in de weide
“Omdat we Caramouche Z bij ons op stal hadden, waren we ook geïnteresseerd in andere nakomelingen van zijn moeder en zo kwamen we bij Ralph terecht”, vertelt Pieter. “Toen we naar de tweejarige Claire Z gingen kijken stond ze in de weide bij haar nieuwe eigenares. Ik herinner het me nog goed, want het is best een apart verhaal. We informeerden of de vrouw wou verkopen en dat wilde ze eventueel wel. Ik vroeg of we Claire Z konden zien en ze zei me dat we haar wel eens konden laten lopen in de weide. Nu ja, de vrouw vroeg best veel geld om haar zo te kopen. Er was geen paddock om haar te laten springen, dus hebben we met twee stukken hout, die we vonden in die weide, een soort van geïmproviseerde hindernis gebouwd en probeerden we om de merrie daar een paar keren over te laten springen. Hoe we dat juist klaarspeelden, weet ik niet meer”, lacht Pieter. “Maar Claire Z deed daar twee sprongen, ik keek naar mijn schoonvader en we waren allebei verkocht.”
“Claire was een heel chique merrie, zo eentje zoals je ze vandaag de dag graag ziet: hoogbenig met veel bloed. Op de sprong zag je dat ze enorm scherp was vooraan. Het zag er een sportpaard uit. Haar looks in combinatie met haar goede afstamming, deden ons niet twijfelen.”
Moeilijk paard
Claire Z was bij Pieter Devos meteen voorbestemd voor topsport en mocht in alle rust groeien. “Claire was echt een moeilijk paard. Absoluut geen slecht karakter, maar zij heeft zoveel bloed en energie dat het een huzarenstukje was om de rust erin te houden. Mijn schoonzus Anne-Marie, reed haar tot haar zeven jaar. Ze heeft er ontelbare uren op versleten en waarschijnlijk ook veel op gevloekt”, lacht Pieter. “Wanneer Claire in het begin in een parcours kwam, was ze zo gretig dat ze na de eerste sprong, bij wijze van spreken, ook al ineens over de laatste geweest wilde zijn. De afgelopen jaren -en nu nog steeds- is het de kunst geweest om die energie te plaatsen en af te vlakken zodat Claire het overzicht kan behouden in de piste. Als jong paard maakt zoveel bloed het allemaal moeilijker, maar nu is dat enkel een voordeel.”
Dat Claire Z meer tijd nodig had, werd haar vaak verweten, maar tegelijkertijd stuntte ze telkens wanneer ze een niveautje hoger ging. Ze sprong geen tweesterren GP’s op haar acht, want daar was ze niet klaar voor. “Ik had toen nog te weinig controle om al hoger te rijden”, geeft Pieter toe. “Maar door haar meer tijd te geven, zette Claire Z ook vaak ineens twee stappen voorruit.” Als negenjarige verzamelde Claire Z in Göteborg twee tweede plaatsen in haar eerste CSI5* 1.50m en 1.55m parcours. Datzelfde jaar won ze ook maar eventjes de vijfsterren Grand Prix van Barcelona en toen Jos Verlooy twee weken nadien afmeldde voor de wereldbeker in Lyon, mocht Claire Z haar wereldbekerdebuut maken. Het werd een onverhoopt succes, met de onervaren Claire Z die zich zonder fouten onmiddellijk naar een vierde plaats sprong!
Ups en downs
Vorig jaar werd een wisselend jaar, eentje met ups en downs. Collega’s vroegen zich af of Claire Z wel regelmatig genoeg zou zijn. Zo gaat dat nu eenmaal in de paardenwereld. Ongeloof krijgt vaak meer gehoor. “Ik heb nooit getwijfeld aan Claire Z! Vanaf dat ik thuis de rust erin kreeg gaf ze me telkens een ongelooflijk gevoel op de sprong. Zoveel kwaliteit, kracht en vermogen! Ik bleef geduldig, want ik was ervan overtuigd dat ze een fenomenaal paard zou worden als ik erin zou slagen om haar power en temperament te temperen in het parcours.”
De weg was lang en niet vlekkeloos, maar het maakte Pieter niets uit of het Claire Z nog twee of drie jaren langer zou kosten. “Ik denk dat het mijn kwaliteit is om tijd te nemen voor een paard. In mijn normale doen, ben ik nochtans een heel zenuwachtig persoon, maar bij Claire Z heb ik stalen zenuwen en kan ik heel goed tot 10 tellen”, lacht Pieter. “Dat is nodig. Je kan bij Claire nooit denken: nu gaan we hier eens snel, want dat werkt averechts. Ik vertrouwde erop dat het er ooit uit zou komen bij haar. Al is dat zeker niet simpel en krijg je af en toe het deksel eens op je neus, waardoor je weer opnieuw kan beginnen. Het is de kunst om aan te voelen wanneer een paard er klaar voor is. Dat is bij elk paard anders. En of ze nu zeven, acht of negen zijn, op concours gaan om op concours te gaan, haalt toch niets uit. Het is niet omdat een paard acht jaar is dat het tweesterren grote prijzen moet lopen.”
Drie keer per dag
Claire Z komt veel buiten en wordt drie keer per dag uit haar stal gehaald. “Ze wordt dagelijks een keer intensief dressuurmatig getraind, komt een twee à drie uren op de weide en wordt ontspannen gereden tussen de fruitbomen op de plantage zodat ze mentaal gelukkig blijft. Die afwisseling is voor haar een goede mix. Thuis wordt Claire Z maar zelden gesprongen. In het parcours laat ik haar zoveel mogelijk in haar waarde en rij ik haar puur op haar kwaliteit. Ik vertrouw erop dat ze erover springt en probeer haar te doseren zodat ze het overzicht kan bewaren van de eerste tot de laatste sprong. Claire Z is een heel gevoelig paard. De zoektocht naar het juiste bit om mee te springen was niet gemakkelijk. Ze verdraagt geen scherp bit, dus ik rij haar met een dikke trens, gecombineerd met de zachtst mogelijke hackamore om de aanleuning te behouden wanneer ze te gretig wordt. Haar bit ziet er speciaal uit, maar eigenlijk is het heel zacht. Voorlopig is dit het bit waar ze het gelukkigst mee is en waarmee ik het meeste controle heb”, besluit Pieter.
De bevestiging
Sinds Doha voelt Pieter dat de regelmaat erin begint te komen en geeft Claire Z hem de langgehoopte bevestiging. Ze is volwassen geworden. Om topprestaties neer te kunnen zetten, moet je paard net dat extra beetje willen geven in de piste. Claire Z heeft geen evident karakter en heeft een groot doorzettingsvermogen, maar ik heb haar voor mij gewonnen en in de ring geeft dat net dat pluspuntje extra. Van de negen GCT-proeven, sprong ze er zeven foutloos. In Mexico reden we onze snelste barrage, in Miami onze beste. Ik denk dat we het laatste nog niet gezien hebben van haar. Zandpiste of graspiste, klein of groot, je kan Claire Z overal inzetten. Volgens mij is Claire het ideale paard om een ruig resultaat neer te zetten in Aken.
Het vooruitzicht
Ik denk wel dat Claire Z nog een tijdje bij ons zal blijven. We hebben al veel potentiële kopers moeten zeggen dat we haar voorlopig niet verkopen. Al weet je dat natuurlijk nooit. Wanneer er echt gekke bedragen op tafel worden gelegd, zullen we wel twijfelen, maar voorlopig is het zeker de bedoeling dat Claire zich verder evolueert in de topsport en daarna zullen we wel zien. Misschien een volgende carrière in de fokkerij?!”